بله، شما ناشناسی بهتری در برابر برخی حملات خواهید داشت.
ساده‌ترین مثال مهاجمی است که صاحب تعداد محدودی رلهٔ Tor است.
آن‌ها یک اتصال از جانب شما خواهند دید، اما قادر نخواهند بود بدانند که آیا اتصال از رایانهٔ شما نشئت گرفته یا از رایانهٔ شخص دیگری عبور داده یا رله شده است.
مواردی وجود دارند که این راه به نظر چاره‌ساز نیست: اگر مهاجمی می‌تواند کلیهٔ ترافیک ورودی و خروجی شما را ببیند، بنابراین برای آن‌ها دشوار نیست تا بفهمند کدام اتصال‌ها رله‌شده بودند و کدام‌یک از شما آغاز شدند.
(در این مورد آن‌ها مقصدهای شما را نمی‌دانند مگر اینکه آن‌ها نیز در حال نظاره‌شان باشند، اما در این حالت وضعیت شما نسبت به یک کلاینت عادی بهتر نیست.)
اجرای یک رلهٔ Tor جنبه‌های منفی هم در بر دارد.
نخست، باوجوداینکه ما چندصد رله داریم، اینکه شما در حال اجرای یک رله هستید ممکن است به مهاجم علامت دهد که شما به ناشناسی‌تان اهمیت زیادی می‌دهید.
دوم اینکه، حملات سری بیش‌تری وجود دارند که به‌خوبی درک یا آزموده نشده‌اند که شامل استفاده از دانشی است از اینکه شما در حال اجرای یک رله هستید -- برای مثال، یک مهاجم ممکن است بتواند با انتقال ترافیک از طریق رلهٔ Tor و مشاهدهٔ تغییرات در زمان‌بندی ترافیک ‹ببیند› که شما در حال ارسال ترافیک هستید، حتی اگر واقعاً نتواند شبکهٔ شما را مشاهده کند.
اینکه فواید این کار از مخاطرات آن بیشتر است یک پرسش پژوهشی باز است.
بخش عمدهٔ آن به حملاتی بستگی دارد که بیشترین نگرانی‌ها را در موردشان دارید.
برای اکثر کاربران، ما فکر می‌کنیم این یک حرکت هوشمندانه است.
